نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 210
چون مردم را پس از زيانى كه به آنها رسيد رحمتى بچشانيم، در آيات ما نيرنگ خواهند كرد. بگو: «در نيرنگ زدن خداوند سريعتر است.» بىترديد رسولان ما نيرنگهايتان را مىنويسند. (21) اوست كه شما را در خشكى و دريا به حركت مىآورد، تا آن گاه كه در كشتى قرار گيريد و باد ملايمى به حركتشان آورد، شادمان مىشوند، ناگاه باد شديدى مىوزد و امواج از هر سو به آنها هجوم مىآورد و در آن لحظه كه يقين مىكنند راه گريزى ندارند، خدا را از روى اخلاص مىخوانند كه «اگر ما را نجات دهى سپاسگزار خواهيم بود.» (22) اما وقتى نجاتشان داد باز به ناحق در زمين ستم مىكنند. اى مردم سركشى و ستمكاريتان به زيان خودتان است، متاع چند روزه دنياست، سپس بازگشتتان به سوى ماست و شما را به كردارتان آگاه خواهيم كرد. (23) زندگى دنيا چون آبى است كه از آسمان فروفرستيم تا بر اثر آن گياهان گوناگونى كه آدميان و چارپايان تغذيه كنند از زمين برويد، چون زمين پيرايه خود بگرفت و آراسته شد، زمينيان پندارند كه خود بر آن چيرهاند، ناگاه فرمان ما در شبى يا روزى فرا رسد و آن چنان كشته را درو كنيم كه گويى روز پيش نبوده است، اينگونه آيات را براى مردمى كه مىانديشند بيان مىكنيم. (24) خداوند به سراى سلامت دعوت مىكند و هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مىكند. (25)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 210