نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 211
نيكوكاران را پاداش نيكويى است- با زيادتى- و تيرگى و خوارى رخسارشان را نپوشاند. آنها بهشتى هستند و جاودانه در آن خواهند ماند. (26) اما بدكرداران به قدر اعمالى كه انجام دادهاند كيفر بد ببينند و ذلّت و خوارى بر رخسارشان ديده شود، هيچ چيزى نتواند آنها را در مقابل خدا حفظ كند. رخسارشان چنان باشد كه گويى با پارهاى از شب تاريك پوشانده شده است، آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند ماند. (27) روزى كه همگان را گردآوريم، به مشركان گوييم: «شما و معبودهايتان در جايتان بمانيد.» آن گاه آنها را از يكديگر جدا خواهيم كرد، معبودهاى آنها خواهند گفت: «شما ما را عبادت نمىكرديد. (28) همين بس كه خدا گواه باشد كه ما از عبادت شما بىخبر بوديم.» (29) در آن هنگام هر كس به حاصل اعمال گذشته خويش آگاه مىشود و همگى را به سوى خدا- مولا و سرور حقيقيشان- باز مىگردانند، و آن چيزهايى كه به دروغ شريك خدا قرار داده بودند گم و نابود مىشوند. (30) بگو: «چه كسى شما را از آسمان و زمين روزى مىدهد و يا چه كسى شنوايى و بينايى مىبخشد و چه كسى زنده را از مرده و مرده را از زنده برمىآورد و چه كسى مدبّر امور است؟» بىدرنگ خواهند گفت: «خدا.» بگو: «پس چرا پروا نمىكنيد؟ (31) راستى وقتى چنين خدايى پروردگار شماست، پس گمراهى بعد از حق چيست؟ پس چرا روى مىگردانيد؟» (32) فرمان پروردگار بر فاسقان بدينگونه ثابت شده است كه ايمان نمىآورند. (33)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 211