نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 213
گروهى از آنها به تو مىنگرند، آيا مىتوانى نابينايان را كه نمىبينند هدايت كنى؟ (43) خداوند ذرهاى به مردم ستم نمىكند ولى مردم به خود ستم مىكنند. (44) روزى كه آنها را محشور مىكنند گويى جز ساعتى از روز كه يكديگر را بشناسند درنگ نكردهاند. منكران لقاى خدا زيان كردند و هدايت نشدند. (45) چه پارهاى از آنچه را كه به آنها وعده دادهايم به تو نشان دهيم، چه تو را قبض روح كنيم، دوباره بازگشتشان به سوى ماست و خداوند بر كردارشان گواه است. (46) هر امتى رسولى دارد و چون رسولشان آمد ميان آنها به عدالت داورى شود و به آنها ستم نخواهد شد. (47) مىگويند: «اگر راست مىگوييد اين وعده چه وقت است؟» (48) بگو: «من صاحب اختيار سود و زيان خويش نيستم، جز چيزى كه خدا بخواهد.» براى هر امتى پايانى است، هنگامى كه پايان عمرشان فرا رسد، ساعتى تأخير يا تعجيل نخواهند داشت. (49) بگو: «چه بسا عذاب خدا شبانگاه يا در روز فرا رسد، گناهكاران چه چيزى را به شتاب مىطلبند؟» (50) آيا هنگامى كه واقع شد به آن ايمان مىآوريد؟ و حال آن كه با شتاب آن را مىطلبيديد. (51) به ستمكاران گفته شود: «عذاب ابدى را بچشيد. آيا جز در برابر اعمالتان كيفر مىبينيد؟» (52) از تو خبر مىگيرند كه آيا آن حقيقت دارد؟ بگو: «آرى به پروردگارم سوگند كه آن حق است و شما نمىتوانيد از آن فرار كنيد.» (53)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 213