در آفرينش آسمانها و زمين، و گردش شب و روز، و كشتيهايى كه در دريا به نفع مردم در حركتند، و آبى كه خداوند از آسمان فرو فرستد تا زمين موات را بدان زنده سازد و انواع جنبندگان را در آن بپراكند و در تغيير مسير بادها و ابرهاى سر به راه در ميان زمين و آسمان عبرتى است براى آنان كه مىانديشند. (164) هستند مردمانى كه معبودانى غير از خدا براى خود برمىگزينند و آنها را همچون خدا دوست مىدارند، اما كسانى كه به خدا ايمان دارند خدا را بيشتر دوست دارند، اگر چه ستمكاران به هنگام ديدار عذاب دريابند كه همه قدرتها از آن خداست و عذاب خدا بسيار سخت باشد. (165) در حال پديد آمدن عذاب، رهبران از پيروان بيزارى جويند و پيوندها گسسته شود، (166) پيروان خواهند گفت كاش بار ديگر به دنيا برمىگشتيم و از پيشوايان گمراه بيزارى مىجستيم- همانطور كه آنها از ما بيزارى مىجستند- خداوند بدين گونه اعمالشان را همچون مايه حسرت پيش چشمانشان مىآورد و هرگز از آتش رهايى نخواهند داشت. (167) اى مردم از آنچه در زمين منزه و حلال است بخوريد و به دنبال شيطان نرويد، زيرا او براى شما دشمنى آشكار است. (168) او شما را فقط به پليدى و زشتكارى مىخواند و وادارتان مىكند چيزهايى را به خدا نسبت دهيد كه خودتان نمىدانيد. (169)