چون به آنها گفته شود: از نازل كردههاى خدا پيروى كنيد پاسخ دهند: نه! آنچه را پيروى مىكنيم كه نياكانمان را بر آن يافتيم، اگر چه نياكانشان چيزى نمىفهميدند و هدايت نشده بودند. (170) داستان كافران همچون مثل حيوانى است كه چون آن را بخوانند جز صدايى نمىشنود، اينان كر و لال و كورند و درنمىيابند. (171) اى مؤمنان از نعمتهاى پاكيزهاى كه روزيتان كردهايم، بخوريد و اگر خدا را مىپرستيد شكرش را به جا آوريد. (172) خداوند فقط مردار، خون، گوشت خوك و چيزهايى را كه جز به نام خدا كشته شود حرام كرده است، اما بر درماندهاى كه مفرط و متجاوز نباشد گناهى نيست كه خداوند آمرزنده مهربان است. (173) آنان كه كتاب نازل شده خدا را پنهان مىكنند و آن را به بهاى كمى مىفروشند، جز آتش به شكمهايشان فرو نمىبرند و خداوند را در قيامت با آنها سخنى نيست و پاكشان نمىسازد و آنان را عذابى دردناك است. (174) آنهايى كه گمراهى را با هدايت و عذاب را به جاى آمرزش مبادله كردند، چگونه صبر و طاقت آتش جهنم را دارند. (175) زيرا خدا كتاب را به حق نازل كرد و اختلاف كنندگان در كتاب در مخالفتى دور از حقند. (176)