نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 320
فرمود: «به همان گونه كه تو آيات ما را از ياد برده بودى امروز خود فراموش گشتهاى.» (126) اينگونه كسى را كه اسراف كند و به آيات پروردگارش ايمان نياورد كيفر مىدهيم كه عذاب آخرت شديدتر و پايدارتر است. (127) مگر پى نبردند كه پيش از اينان چه نسلها را- كه در مساكن آنان رفت و آمد دارند- هلاك كرديم كه در اين براى خردمندان عبرتهاست. (128) اگر فرمان پيشين پروردگارت و زمان مقرر نبود عذاب الهى بر آنها لزوم مىيافت، (129) بنا بر اين در برابر گفتههايشان شكيبا باش و پيش از طلوع و غروب آفتاب و نيز در ساعات شب و نيمروز ستايشگر و تسبيحگوى پروردگارت باش كه خشنود شوى. (130) هرگز چشم به نعمتهاى مادى كه به گروههايى از آنها دادهايم نداشته باش كه اينها زينت زندگى دنيا و وسيلهاى است براى آزمودن آنها؛ و روزى پروردگار تو بهتر و پايدارتر است. (131) خانوادهات را به نماز فرمان بده و بر انجام آن شكيبا باش. ما از تو روزى نمىخواهيم بلكه ما به تو روزى مىدهيم. پرهيزگارى پرهيزگاران را سرانجام نيك است. (132) گفتند: «چرا از جانب پروردگارش معجزهاى براى ما نمىآورد؟» مگر آنها آيات روشن كتب پيشين را در نيافتهاند؟ (133) اگر قبل از آمدن او آنها را با عذابى هلاك مىكرديم، مىگفتند: «پروردگارا! چرا براى ما پيامبرى نفرستادى تا پيش از آن كه خوار و رسوا شويم از آيات تو پيروى كنيم.» (134)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 320