نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 363
يا گمان مىكنى اكثر آنها مىشنوند يا مىفهمند؟ آنها همچون چارپايانند بلكه گمراهتر. (44) آيا نديدى كه پروردگارت چگونه سايه را بگسترانيد و اگر مىخواست آن را ثابت قرار مىداد. پس آن گاه آفتاب را دليل آن كرديم (45) سپس آن را آهسته به سوى خود برديم. (46) اوست كه شب را پوشش شما و خواب را مايه آسايش و روز را براى كار و كوشش قرار داد. (47) اوست كه بادها را به بشارت، پيشاپيش رحمتش فرستاد- و از آسمان آبى پاك نازل كرديم، (48) تا سرزمين مردهاى را به آن زنده بداريم و چارپايان و آدميان بسيارى را كه آفريدهايم سيراب كنيم. (49) و آن (آب و باران) را در ميان ايشان گردش داديم تا به خود آيند ولى بيشتر مردم انكار و ناسپاسى كردند. (50) اگر مىخواستيم در هر قريهاى انذار دهندهاى مىفرستاديم. (51) از كافران اطاعت مكن و به حكم خدا با ايشان به جهاد بزرگى بپرداز. (52) اوست كه دو دريا را به هم آميخت- اين گوارا و شيرين و آن شور و تلخ- و ميان آن دو حايلى استوار قرار داد. (53) اوست كه بشر را از آب آفريد و براى او نسب و سبب قرار داد، پروردگار تو تواناست. (54) آنها غير از خدا چيزهايى را مىپرستند كه نه سودى به آنها مىرساند و نه زيانى و كافران در برابر خداى خود پشتيبان يكديگرند. (55)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 363