نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 364
ما تو را جز براى بشارت و بيم دادن نفرستاديم. (56) بگو: «من در برابر رسالت پاداشى از شما نمىخواهم پاداش من همين بس كه هر كس بخواهد راهش را به سوى پروردگارش برگزيند.» (57) توكل بر (خداى) زندهاى كن كه هرگز نخواهد مرد و به ستايش او تسبيح گوى و همين بس كه او به گناه بندگانش آگاه است. (58) آن كه آسمانها و زمين و آنچه را در ميان آنهاست در شش روز آفريد، آن گاه خداى رحمان بر عرش استيلا يافت. در باره او از كسى بپرس كه بر همه اسرار واقف است (59) و چون به آنها گفته شود براى خداى رحمان سجده كنيد، گويند: «رحمان چيست؟ آيا به آنچه بر ما مىگويى سجده كنيم.» و گريزشان بيشتر شد. (60) بزرگوار است خدايى كه در آسمان برجهايى قرار داد و در ميان آن چراغ و ماه نوربخشى پديد آورد. (61) اوست كه شب و روز را در پى يكديگر قرار داد- براى آن كس كه بخواهد متذكر شود يا شكر او به جاى آورد. (62) بندگان خداى رحمان كسانى هستند كه بدون تكبر بر زمين راه مىروند و هنگامى كه جاهلان آنها را مورد خطاب قرار دهند، با متانت سخن مىگويند (63) و آنان كه شب را براى پروردگارشان به سجده و قيام مىگذرانند، (64) و آنان كه مىگويند پروردگارا، عذاب جهنم را از ما برطرف كن كه عذاب دشوارى است، (65) به راستى كه آن بد جايگاه و بد اقامتگاهى است، (66) و آنان كه به گاه هزينه اسراف نمىكنند و بخل نمىورزند، بلكه به اعتدال رفتار مىكنند. (67)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 364