نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 391
ما اين گفتار را يكى بعد از ديگرى به آنها رسانديم تا متذكر شوند. (51) كسانى كه پيش از آن كتابشان دادهايم به اين نيز ايمان مىآورند، (52) و چون بر آنها خوانده شد، گفتند: «به آن ايمان آورديم، زيرا حقى است كه از جانب پروردگارمان آمده است و ما پيش از آن تسليم بودهايم.» (53) آنها كسانى هستند كه در برابر صبوريشان دو بار پاداش مىيابند و با نيكيها بديها را دفع مىكنند و از آنچه به آنها روزى دادهايم انفاق مىكنند (54) و چون سخن بيهودهاى بشنوند از آن اعراض مىكنند و مىگويند: «اعمال ما مربوط به خودمان است و كردار شما از آن خودتان» سلام بر شما، ما خواستار جاهلان نيستيم. (55) تو هر كس را كه بخواهى نمىتوانى هدايت كنى ولى خداوند هر كه را بخواهد هدايت مىكند و او از هدايت شدگان آگاهتر است. (56) گفتند: «اگر به همراه تو پا در راه هدايت بگذاريم از سرزمين خودمان آواره خواهيم شد.» مگر در حرم امنى جايشان نداديم تا به اين مكان انواع ميوهها را كه روزيشان كرديم بياورند و ليكن بيشتر آنها نمىدانند. (57) چه قريههاى بسيارى كه بر اثر فزونى نعمت سرمست و مغرور شده بودند، هلاكشان كرديم و اين خانههاى آنهاست كه پس از آنها جز اندكى در آن سكونت نكردند و ما وارث آنها بوديم. (58) پروردگار تو نابود كننده اين قريهها نبود مگر بعد از آن كه رسولى به مركز آنها بفرستد كه آيات ما را بر آنان بخواند و ما هرگز قريهها را نابود نكرديم مگر آن كه اهالى آن ستمكار بودند. (59)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 391