نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 431
مستكبران به مستضعفان پاسخ دهند: مگر وقتى شما را به هدايت فرا خواندند ما شما را باز داشتيم؟ شما خود گناهكار بوديد. (32) مستضعفان به مستكبران گويند: «نه، حيلههاى شب و روز شما (در كار بود،) آن گاه كه ما را وادار كرديد به خداى يكتا كافر شويم و برايش همتايانى قرار دهيم.» چون عذاب را ببينند اظهار ندامت كنند و ما غلها بر گردن كافران بگذاريم، آيا جز در برابر كردارشان مجازات مىشوند؟ (33) ما به هيچ قريهاى هشدار دهندهاى نفرستاديم مگر آن كه توانگران عياشش گفتند: «ما به آنچه آوردهاى ايمان نمىآوريم،» (34) و همچنين گفتند: «اموال و اولاد ما بيشتر است و ما مجازات نخواهيم شد.» (35) بگو: «پروردگار من است كه روزى هر كس را بخواهد افزون و كم مىكند ولى بيشتر مردم نمىدانند. (36) اموال و اولادتان باعث تقرب شما به ما نيست، مگر ايمان آوردگان نيكوكار كه پاداش آنها دو برابر اعمالى است كه انجام دادهاند و در غرفهها در امان هستند.» (37) آنان كه به آيات ما مىتازند و مىكوشند ما را به ستوه آورند، آماج عذاب هستند. (38) بگو: «پروردگار من روزى هر كس از بندگانش را كه بخواهد افزون مىدارد يا او را به تنگى مىاندازد و اگر چيزى انفاق كنيد عوض آن را خواهد داد و او بهترين روزى دهندگان است.» (39)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 431