نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 430
شفاعت در پيشگاه خدا سودمند نخواهد افتاد مگر براى آنان كه خود او اجازه دهد. چون اضطراب از دلهاشان برطرف شود گويند: «پروردگارتان چه گفت؟» پاسخ دهند: «حق، و او بلند مرتبه بزرگوار است.» (23) بپرس: «چه كسى از آسمانها و زمين شما را روزى مىدهد؟» بگو: خدا. شك نيست كه ما يا شما در طريق هدايت يا گمراهى آشكار هستيم. (24) بگو: «به خاطر گناهى كه ما مرتكب شدهايم، شما را بازخواست نمىكنند و ما نيز پاسخگوى اعمال شما نيستيم.» (25) بگو: «پروردگار ما همه ما و شما را گرد مىآورد، پس آن گاه در ميان ما به حق داورى مىكند، زيرا او حكم كننده داناست.» (26) بگو: «آنهايى را كه شريك خدا پنداشتيد به من نشان بدهيد، چنين نيست، بلكه خدا نيرومند فرزانه است.» (27) ما تو را جز براى بشارت و بيم دادن به همگى مردم نفرستاديم ولى بسيارى از مردم نمىدانند. (28) مىگويند: «اگر راست مىگوييد اين وعده چه وقت فرا مىرسد؟» (29) بگو: «آن روز كه ميعاد شماست، ساعتى به پس يا به پيش نخواهيد افتاد.» (30) كافران گفتند: «ما هرگز به اين قرآن و كتابهاى پيش از آن ايمان نمىآوريم.» اگر روزى كه ستمكاران را در پيشگاه پروردگار باز داشتهاند مشاهده كنى كه چگونه با يكديگر به خصومت و گفتگو برخاستهاند، مستضعفان به مستكبران گويند: اگر شما نبوديد ما ايمان آورده بوديم. (31)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 430