نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 518
ما انسان را آفريدهايم و از وسوسههاى نفس او آگاهيم و از رگ گردنش به او نزديكتريم. (16) چرا كه دو فراگيرنده بر جانب راست و چپش نشستهاند و اعمالش را فرا مىگيرند. (17) كلامى نمىگويد مگر آن كه مراقبى در كنارش حاضر است (18) و به راستى سكرات مرگ فرا رسيد. اين همان چيزى است كه از آن گريز داشتى (19) و در صور دميده مىشود، روز وعدههاى عذاب است. (20) به همراه هر كس كه وارد شود سوق دهنده و گواهى است (21) و تو از اين غافل بودى و ما از تو پرده را برداشتيم و امروز چشمانت تيزبين شده است، (22) قرين او بگويد: «اين عمل توست نزد من كه آمادهاش كردهام. (23) ناسپاسان لجوج را به جهنم دراندازيد (24) - همان بازدارنده خير، متجاوز و شكاك را. (25) آن كه با خدا معبود ديگرى را قرار داده است در عذاب سخت بيندازيد.» (26) همنشين او گويد: «پروردگارا! من او را به سركشى وادار نكردم، خود او سخت در گمراهى بود.» (27) فرمايد: «در مقابل من مجادله نكنيد كه پيش از اين عذاب را به شما وعده داده بودم. (28) وعده من تغييرپذير نيست و هرگز به بندگانم ستم نخواهم كرد». (29) روزى كه به جهنم بگوييم: «آيا پر شدهاى؟» مىگويد: «آيا باز هم هست؟» (30) بهشت را براى پرهيزگاران نزديك آورند تا دور نباشد. (31) اين همان وعدهاى است كه به هر توبه كننده پرهيزگارى داده شده بود؛ (32) آنهايى كه در نهان از خداى رحمان بترسند و با دلى توبه كار آمده باشند: (33) «به سلامت وارد بهشت شويد كه اين روز جاودانگى است.» (34) در آنجا هر چه بخواهند هست و از آن بيشتر نزد ما باشد. (35)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 518