نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 519
چه بسيار اقوامى كه قبل از آنها هلاكشان كرديم- اقوامى كه از آنها نيرومندتر بودند و در شهرها سير كردند، مگر راه نجاتى وجود دارد؟ (36) در اين سخن صاحبدلان و يا آن را كه با حضور خاطر گوش فرا دهد پندى است. (37) آسمانها و زمين و آنچه را ميان آنهاست در شش روز آفريديم و هيچ خستگى به ما نرسيد. (38) در برابر گفتههايشان شكيبا باش و پيش از طلوع و غروب خورشيد به ستايش پروردگارت تسبيح گو باش (39) و نيز در پارهاى از شب و بعد از هر سجده به تسبيح او بپرداز. (40) روزى كه منادى از مكانى نزديك ندا مىدهد گوش فرا ده. (41) روزى كه همگان صيحه راستين را مىشنوند، روز خروج است. (42) زنده مىكنيم و مىميرانيم و بازگشت نزد ماست. (43) روزى كه زمين شكافته شود و آنها به شتاب بيرون آيند. اين گردآورى براى ما آسان است. (44) ما به آنچه مىگويند آگاهتريم و تو مأمور نيستى كه آنها را به اجبار وادار كنى، آن كس را كه از عذاب من مىترسد به وسيله قرآن اندرز بده. (45) سوره ذاريات (بادهاى خاك پراكن) (51) (شامل شصت آيه- مكى) به نام خداوند بخشنده مهربان سوگند به بادهايى كه خاك را مىپراكنند. (1) سوگند به ابرهاى گرانبار. (2) سوگند به كشتيهايى كه به آسانى روانند. (3) سوگند به فرشتگان تقسيم كننده كارها (4) كه آنچه را به شما وعده داده است راست باشد (5) و روز جزا آمدنى است. (6)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 519