انسان از برادر، مادر، پدر، همسر و فرزندش فرار مىكند. (34) انسان از برادر، مادر، پدر، همسر و فرزندش فرار مىكند. (35) انسان از برادر، مادر، پدر، همسر و فرزندش فرار مىكند. (36) در آن روز هر كس گرفتار خويش است، (37) در آن روز رخسارهايى نورانى، (38) خندان و مسرور است، (39) و چهرههايى كه در آن روز غبارآلود (40) و دود آنها را پوشانده است. (41) آنان كافران فاجرند. (42) سوره تكوير (در پيچيدن) (81) (شامل بيست و نه آيه- مكى) به نام خداوند بخشنده مهربان آن گاه كه خورشيد كدر شود (1) و آن گاه كه ستارگان بىفروغ شوند (2) و آن گاه كه كوهها به حركت درآيند (3) و آن گاه كه شتران ده ماهه باردار به خود رها شوند (4) و آن گاه كه وحوش گرد هم آيند، (5) و آن گاه كه درياها برآشوبند (6) و آن گاه كه تنها قرين شوند، (7) و آن گاه كه از دختران زنده بگور سؤال شود: (8) «به چه جرمى كشته شديد؟» (9) و آن گاه كه نامه اعمال گشوده شود (10) و آن گاه كه آسمان بشكافد (11) و آن گاه كه دوزخ شعلهور گردد (12) و آن گاه كه بهشت نزديك شود، (13) هر كس خواهد فهميد چه تدارك كرده است. (14) سوگند به ستارگانى كه باز مىگردد (15) و حركت مىكنند و از ديدهها مستور مىمانند. (16) سوگند به شب هنگامى كه تاريكى را از سر مىگذراند. (17) سوگند به صبح هنگامى كه بدمد. (18) اين گفتار فرستاده بزرگوار و قدرتمندى است (19) كه در پيشگاه صاحب عرش مقرب (20)