هنگامى كه فرعونيان به شديدترين وجهى آزارتان مىدادند و پسران شما را مىكشتند و زنانتان را (براى كنيزى) زنده نگه مىداشتند، از ظلم آنها نجاتتان داديم كه در اين براى شما از سوى پروردگارتان آزمايش بزرگى بود. (49) شاهد بوديد كه دريا را برايتان شكافتيم و نجاتتان داديم و فرعونيان را غرق كرديم. (50) در آن هنگام كه با موسى چهل شب وعده گذاشتيم، پس از آن، شما بر خودتان ستم كرديد و گوساله را پرستيديد. (51) سپس از شما درگذشتيم تا سپاسگزار باشيد. (52) در آن هنگام كتاب و فرقان را به موسى عطا كرديم كه هدايت شويد. (53) و زمانى كه موسى به قومش گفت: اى قوم من! شما با پرستش گوساله به خودتان ستم كرديد، اينك به درگاه پروردگارتان توبه كنيد و يكديگر را بكشيد، اين كار در پيشگاه خدا براى شما بهتر است. بعد خداوند توبه شما را پذيرفت، زيرا توبه پذير مهربان است. (54) هنگامى كه گفتيد: «اى موسى تا خدا را آشكار نبينيم هرگز به تو ايمان نمىآوريم» ديديد كه صاعقه بر شما فرود آمد. (55) و پس از مرگ زندهتان كرديم كه سپاسگزار باشيد. (56) ابر را سايبان شما قرار داديم و برايتان ترنجبين و مرغ بريان فرو فرستاديم. از نعمتهاى پاكيزهاى كه به شما روزى كرديم بخوريد. آنها بر ما ستم نكردند بلكه به خودشان ظلم كردند. (57)