آن گاه گفتيم: «به اين شهر درآييد و هر چه خواستيد از نعمتهاى آن به فراوانى بخوريد و با خضوع و خشوع از در وارد شويد و بگوييد: گناهان ما را فرو ريز، تا از خطاى شما درگذريم و پاداش بيشترى به نيكوكاران دهيم.» (58) اما ستمگران سخنى را كه به آنان گفته شده بود، تغيير دادند و ما هم در برابر نافرمانى ستمكاران عذابى از آسمان فرستاديم. (59) هنگامى كه موسى براى قوم خود آب طلبيد به او گفتيم: «با عصايت بر آن سنگ بزن.»، ناگاه دوازده چشمه آب از سنگ جوشيد و هر گروه آبشخور خود را شناخت. از روزيهاى الهى بخوريد و بياشاميد و فساد را بر زمين نگسترانيد. (60) و هنگامى كه گفتيد: «اى موسى! هرگز بر يك نوع غذا اكتفاء نمىكنيم، از پروردگارت بخواه آنچه از زمين مىرويد- از سبزيجات، خيار، سير، عدس و پياز- براى ما بروياند». موسى گفت: «آيا پستتر را با خوبتر عوض مىكنيد؟ به شهرى درآييد كه هر چه خواستهايد در آنجا هست.» ذلّت و بيچارگى بر آنها اصابت كرد و خشم خدا را بر خود هموار كردند، زيرا به آيات الهى كفر مىورزيدند و پيامبران را به ناحق مىكشتند و نافرمانى و تجاوز مىكردند. (61)