- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 174 | ||||
|
و مسلماً بسيارى از جنّيان و آدميان را براى دوزخ آفريده‌ايم [زيرا] آنان را دل‌هايى است كه به وسيله آن [معارف الهى را] در نمى‌يابند، و چشمانى است كه توسط آن [حقايق و نشانه‌هاى حق را] نمى‌بينند، و گوش‌هايى است كه به وسيله آن [سخن خدا و پيامبران را] نمى‌شنوند، آنان مانند چهارپايانند بلكه گمراه‌ترند؛ اينانند كه بى‌خبر و غافل [ازمعارف و آيات خداى] اند. (179) و نيكوترين نام‌ها [به لحاظ معانى] ويژه خداست، پس او را با آن نام‌ها بخوانيد؛ و آنان كه در نام‌هاى خدا به انحراف مى‌گرايند [و او را با نام‌هايى كه نشان دهنده كاستى و نقص است، مى‌خوانند] رها كنيد؛ آنان به زودى به همان اعمالى كه همواره انجام مى‌دادند، جزا داده مى‌شوند. (180) و از ميان كسانى كه آفريده‌ايم [يعنى جنّيان وآدميان] گروهى [هستند كه هم‌نوعان خود را] به حق هدايت مى‌كنند و به درستى و راستى داورى مى‌نمايند. (181) و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، به تدريج ازجايى كه نمى‌دانند [به ورطه سقوط و هلاكت مى‌كشانيم تا عاقبت به عذاب دنيا و آخرت دچار شوند.] (182) و به آنان مهلت مى‌دهيم؛ [زيرا از سيطره قدرت ما بيرون رفتنى نيستند] يقيناً تدبير ونقشه من استوار است. (183) آيا انديشه نكردند كه در همنشين آنان [يعنى پيامبر اسلام] هيچ نوع جنونى نيست؛ او فقط بيم دهنده‌اى آشكار [نسبت به سرانجام شوم بدكاران] است. (184) آيا در [فرمانروايى و] مالكيّت [و ربوبيّت] بر آسمان‌ها و زمين و هر چيزى كه خدا آفريده و اينكه شايد پايان عمرشان نزديك شده باشد با تأمل ننگريسته‌اند؟ [و اگر به قرآن مجيد، اين كتاب هدايتگر ايمان نياورند] پس بعد ازآن به كدام سخن ايمان مى‌آورند؟! (185) براى كسانى كه خدا [به سبب لجاجت و عنادشان] گمراهشان كند، هدايت كننده‌اى نيست؛ و آنان را در سركشى و تجاوزشان وا مى‌گذارد تا در [گمراهى‌شان] سرگردان و حيران بمانند. (186) همواره درباره قيامت از تو مى‌پرسند كه وقوع آن چه وقت است؟ بگو: دانش آن فقط نزد پروردگار من است، غير او آن را در وقت معينش آشكار نمى‌كند؛ [تحملِ اين حادثه عظيم و هولناك،] بر آسمان‌ها و زمين سنگين و دشوار است، جز به طور ناگهانى بر شما نمى‌آيد. آن گونه از تو مى‌پرسند كه گويا تو از وقت وقوعش به شدت كنجكاوى كرده‌اى [و كاملًا از آن آگاهى]، بگو: دانش آن فقط نزد خداست، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند [كه اين دانش، مخصوص به خدا و فقط در اختيار اوست.] (187) |
||||
| نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 174 | ||||
|
www.eShia.ir