نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 180
و ياد كنيد هنگامى را كه شما در زمين گروهى اندك بوديد، و ناتوان و زبون شمرده مىشديد، و همواره مىترسيديد كه مردم [مشرك و كافر] شما را بربايند [تا شكنجه و آزار دهند ونابود كنند] پس خدا شما را [در شهر مدينه] جاى داد و با ياريش نيرومندتان ساخت، و از [نعمت هاى] پاكيزهاش به شما روزى بخشيد تا سپاسگزارى كنيد. (26) اى اهل ايمان! [با فاش كردنِ اسرار و جاسوسى براى دشمن] به خدا و پيامبر خيانت نكنيد، و به امانتهاى ميان خود هم خيانت نورزيد، در حالى كه مىدانيد [خيانت، عملى بسيار زشت است.] (27) و بدانيد كه اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش شماست، وخداست كه پاداشى بزرگ نزد اوست. (28) اى اهل ايمان! اگر [در همه امورتان] از خدا پروا كنيد، براى شما [بينايى و بصيرتى ويژه] براى تشخيص حق از باطل قرار مىدهد، و گناهانتان را محو مىكند، و شما را مىآمرزد؛ و خدا داراى فضل بزرگ است. (29) و [ياد كن] هنگامى را كه كفرپيشگان درباره تو نيرنگ مىزدند تا تو را به زندان دراندازند، يا به قتل برسانند يا [از وطن] بيرونت كنند، و [در آينده هم، همواره بر ضد تو] نيرنگ مىزنند و خدا هم جزاى نيرنگشان را مىدهد و خدا بهترين جزا دهنده نيرنگ زنندگان است. (30) و هنگامى كه آيات ما را بر آنان مىخوانند، مىگويند: البته شنيديم [ولى اين آيات، مطلب فوق العادهاى نيست] ما هم اگر بخواهيم مانند آن را مىگوييم، اين آيات جز افسانه پيشينيان نيست!! (31) و [ياد كن] هنگامى را كه گفتند: خدايا! اگر اين [قرآن] همان حقِّ [نازل شده] از نزد توست، پس بر ما سنگهايى از آسمان ببار يا عذابى دردناك بر ما بياور!! (32) و خدا بر آن نيست كه آنان را در حالى كه تو در ميان آنان به سر مىبرى، عذاب كند و تا ايشان طلب آمرزش مىكنند، خدا عذاب كننده آنان نخواهد بود. (33)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 180