نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 230
[همسر ابراهيم] گفت: اى واى بر من! آيا فرزند آورم در حالى كه من پيرزنم و اين شوهر من است كه در سنّ سالخوردگى است؟ يقيناً اين چيزى بسيار شگفت است!! (72) گفتند: آيا از كار خدا شگفتى مىكنى؟ [در حالى كه] رحمت خدا و بركاتش بر شما خانواده است. يقيناً او ستوده و بزرگوار است. (73) پس هنگامى كه ترس و دلهره از ابراهيم برطرف شد و آن مژده به او رسيد، با ما درباره قوم لوط [به قصد دفع عذاب از آنان] به گفتگو پرداخت. (74) به راستى كه ابراهيم بسيار بردبار و دلسوز و روى آورنده [به سوى خدا] بود. (75) اى ابراهيم! از اين [گفتگو] درگذر؛ زيرا فرمان پروردگارت [بر عذاب قوم لوط] فرا رسيده و يقيناً آنان را عذابى بدون بازگشت خواهد آمد. (76) و هنگامى كه فرستادگان ما نزد لوط آمدند، به سبب آمدنشان تنگدل و اندوهگين شد؛ [زيرا خود را براى دفع خطر از مهمانانش در برابر قوم تبهكارش توانمند نيافت،] وگفت: اين روز سخت و دشوارى است. (77) و قومش شتابان به سويش آمدند [تا به خيال خود به مهمانانش دستدرازى كنند، آن قومى] كه پيش از آن كارهاى زشت و ناپسند مرتكب مىشدند، گفت: اى قوم من! اينان دختران من هستند، اينان [از نظر ازدواج] براى شما پاكيزهترند، از خدا پروا كنيد و مرا در ميان مهمانانم رسوا نكنيد؛ آيا از ميان شما مردى راه يافته نيست؟ (78) گفتند: مسلماً دانستهاى كه ما را به دخترانت هيچ حاجت و نيازى نيست و خوب مىدانى كه ما چه مىخواهيم!! (79) گفت: اى كاش براى مبارزه با شما قدرت و نيرويى داشتم يا به پناهگاهى استوار مأوى مىگرفتم. (80) [ميهمانان] گفتند: اى لوط! ما فرستادگان پروردگار توايم، آنان هرگز به تو دسترسى پيدا نمىكنند، پس خانوادهات را در پارهاى از همين شب حركت ده و نبايد هيچ يك از شما به سوى شهر بازگردد، اما همسرت را با خود مبر زيرا عذابى كه به تبهكاران مىرسد به او هم خواهد رسيد. يقيناً وعدهگاهشان [براى دچار شدن به عذاب] صبح [فردا] است، آيا صبح نزديك نيست؟ (81)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 230