نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 263
به راستى كه ما در آسمان، برجهايى قرار داديم و آن را براى بينندگان [به شكل صورتهاى فلكى] آراستيم. (16) و آن را از هر شيطان رانده شدهاى حفظ كرديم. (17) مگر آنكه دزدانه [خبرهاى عالم بالا را] بشنود، كه شهابى روشن او را دنبال مىكند. (18) و زمين را گسترانديم و در آن كوههاى استوار افكنديم، واز هر گياه موزون وسنجيدهاى در آن رويانديم. (19) و در آن براى شما و كسانى كه روزىدهنده آنان نيستيد، انواع وسايل و ابزار معيشت قرار داديم. (20) و هيچ چيزى نيست مگر آنكه خزانههايش نزد ماست، و آن را جز به اندازه معين نازل نمىكنيم. (21) و بادها را باردار كننده فرستاديم، و از آسمان آبى نازل كرديم و شما را با آن سيراب ساختيم و شما ذخيره كننده آن نيستيد. (22) و يقيناً ماييم كه حيات مىدهيم، و مىميرانيم و ما وارث [جهان و جهانيان] هستيم. (23) و بىترديد [حالات، اعمال و شمار] پيشينيانِ شما و آيندگانتان را مىدانيم. (24) و مسلماً پروردگار توست كه محشورشان مىكند؛ زيرا او حكيم و داناست. (25) و ما انسان را از گِلى خشك كه برگرفته از لجنى متعفّن و تيرهرنگ است، آفريديم. (26) و جن را پيش از آن از آتشى سوزان و بىدود پديد آورديم. (27) و [ياد كن] هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشرى از گِل خشك كه برگرفته از لجنى متعفّن و تيره رنگ است، مىآفرينم. (28) پس چون او را درست و نيكو گردانم و از روح خود در او بدمم، براى او سجده كنان بيفتيد. (29) پس همه فرشتگان بدون استثناء سجده كردند. (30) مگر ابليس كه از اينكه با سجدهكنان باشد، امتناع كرد. (31)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 263