نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 264
[خدا] گفت: اى ابليس! تو را چه شده كه با سجده كنان نيستى؟ (32) گفت: من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلى خشك و برگرفته از لجنى متعفّن و تيرهرنگ آفريدى، سجده كنم!! (33) [خدا] گفت: از اين [جايگاه والا كه مقام مقربان است] بيرون رو كه رانده شدهاى، (34) و بىترديد تا روز قيامت لعنت بر تو خواهد بود. (35) گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزى كه [همگان] برانگيخته مىشوند، مهلت ده. (36) [خدا] گفت: تو از مهلت يافتگانى، (37) تا روز [آن] وقت معين. (38) گفت: پروردگارا! به سبب اينكه مرا گمراه نمودى، من هم يقيناً [همه كارهاى زشت را] در زمين براى آنان مىآرايم [تا ارتكاب زشتىها براى آنان آسان شود] و مسلماً همه را گمراه مىكنم. (39) مگر [آن] بندگانت را كه خالص شدگانِ [از هر نوع آلودگى ظاهرى و باطنى] اند. (40) خدا فرمود: اين [پيراسته شدن از هر ناخالصى] راهى است مستقيم [كه تحقّقش در وجود بندگان مخلصم] برعهده من [است.] (41) قطعاً تو را بر بندگانم تسلّطى نيست، مگر بر گمراهانى كه از تو پيروى مىكنند. (42) و مسلماً دوزخ، وعدهگاه همگى آنان است. (43) براى آن هفت در است، براى هر درى گروهى از پيروان شيطان تقسيم شدهاند. (44) به يقين، پرهيزكاران در بهشتها و چشمهسارها هستند. (45) [به آنان گويند:] با سلامت و امنيت وارد آنجا شويد. (46) و آنچه از دشمنى و كينه در سينههايشان بوده بركندهايم كه برادروار بر تختهايى روبروى يكديگرند. (47) در آنجا خستگى و رنجى به آنان نمىرسد و هيچگاه از آنجا اخراج نمىشوند. (48) به بندگانم خبر ده كه: يقيناً من [نسبت به مؤمنان] بسيار آمرزنده و مهربانم. (49) و اينكه عذابم [براى مجرمان] همان عذاب دردناك است. (50) و نيز آنان را از مهمانان ابراهيم خبر ده. (51)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 264