نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 312
قطعاً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، به زودى [خداى] رحمان براى آنان [در دلها] محبتى قرار خواهد داد. (96) جز اين نيست كه ما اين [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم تا به وسيله آن پرهيزكاران را مژده دهى و مردم ستيزهجو را بترسانى. (97) و چه بسيار ملتها را پيش از آنان [به سبب طغيانشان] هلاك كرديم. آيا كسى از آنان را مىيابى، يا هيچ زمزمه و صدايى آهسته از آنان مىشنوى؟ (98) سوره طه 20- مكّى 135 آيه به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى (0) طه (1) ما قرآن را بر تو نازل نكرديم تا به مشقت و زحمت افتى؛ (2) [بلكه آن را نازل كرديم] تا براى كسى كه [از خدا] مىترسد، زمينه توجه و يادآورى باشد. (3) در حالى كه به تدريج از سوى كسى نازل شده كه زمين و آسمانهاى بلند را آفريده است. (4) [خداى] رحمان بر تخت فرمانروايى و تدبير امور آفرينش چيره و مسلّط است. (5) آنچه در آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو و آنچه زير زمين است، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى اوست. (6) و اگر سخن خود را با صداى بلند آشكار كنى [يا پنهان بدارى، براى خدا يكسان است]؛ زيرا او پنهان وپنهانتر را مىداند. (7) خداى يكتاست كه جز او هيچ معبودى نيست، نيكوترين نامها فقط ويژه اوست. (8) و آيا سرگذشت موسى به تو رسيده است؟ (9) هنگامى كه آتشى ديد، پس به خانوادهاش گفت: درنگ كنيد؛ بىترديد من آتشى ديدم [مىروم] شايد شعلهاى از آن را برايتان بياورم يا نزد آتش [براى پيدا كردن راه] راهنمايى بيابم. (10) پس چون به آن آتش رسيد، ندا داده شد: اى موسى! (11) به يقين اين منم پروردگار تو، پس كفش خود را از پايت بيفكن؛ زيرا تو در وادى مقدس طوى هستى. (12)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 312