نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 546
اين [در به درى و تبعيد] براى اين است كه آنان با خدا و پيامبرش دشمنى و مخالفت كردند، و هر كس با خدا دشمنى و مخالفت كند [بداند كه] خدا سخت كيفر است. (4) آنچه از درخت خرما [كه در مالكيّت اين دشمنان غدّار بود] بريديد يا آنها را بر ريشهها و تنههايش رها كرديد به فرمان خدا بود، تا نافرمانان را زبون و رسوا كند. (5) اموال و زمينهايى را كه خدا به عنوان غنيمت به پيامبرش بازگرداند، شما براى به دست آوردنش اسب و شترى نتازانديد [و در نتيجه به زحمت نيفتاديد]، ولى خدا پيامبرانش را بر هر كه بخواهد مسلط و چيره مىكند، و خدا بر هر كارى تواناست. (6) آنچه خدا از [اموال و زمينهاى] اهل آن آبادىها به پيامبرانش بازگرداند اختصاص به خدا و پيامبر و اهل بيت پيامبر و يتيمان و مستمندان و در راه ماندگان دارد، تا ميان ثرومندان شما دست به دست نگردد. و [از اموال و احكام و معارف دينى] آنچه را پيامبر به شما عطا كرد بگيريد و از آنچه شما را نهى كرد، باز ايستيد و از خدا پروا كنيد؛ زيرا خدا سخت كيفر است. (7) [بخشى از غنايم] براى فقيران مهاجرى است كه از ديار و اموالشان بيرون رانده شدهاند، در حالى كه فضل خشنودى خدا را مىجويند وخدا وپيامبرش را يارى مىكنند، اينان همان راستگويانند. (8) و [براى] كسانى [از انصار است] كه پيش از مهاجران در سراى هجرت و ايمان [يعنى مدينه] جاى گرفتند، [و] كسانى را كه به سوى آنان هجرت كردهاند دوست دارند، و در سينههاى خود نياز و چشمداشتى به آنچه به مهاجران داده شده است نمىيابند، و آنان را بر خود ترجيح مىدهند، گرچه خودشان را نياز شديدى [به مال و متاع] باشد. و كسانى را كه از بخل و حرصشان بازداشتهاند، اينان همان رستگارانند. (9)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 546