نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 576
او [براى باطل كردن دعوت قرآن] انديشيد و [آن را] سنجيد؛ (18) پس مرگ بر او باد، چگونه سنجيد؟ (19) باز هم مرگ بر او باد، چگونه سنجيد؟ (20) آن گاه نظر كرد، (21) سپس چهره درهم كشيد و قيافه نفرتآميز به خود گرفت، (22) آن گاه [از قرآن] روى گردانيد و تكبّر ورزيد؛ (23) پس گفت: اين قرآن جز جادويى كه از جادوگران پيشين حكايت شده چيزى نيست، (24) اين جز سخن بشر نمىباشد. (25) به زودى او را در سقر درآورم (26) و تو چه مىدانى سقر چيست؟ (27) [آتشى است كه] نه چيزى را باقى مىگذارد و نه رها مىكند؛ (28) پوست بدن را [همه جانبه] دگرگون مىكند؛ (29) بر آن نوزده نفر [موكّل] گماردهاند (30) و ما موكّلان آتش را جز فرشتگان قرار ندادهايم، و شماره آنان را جز آزمايشى براى كافران مقرّر نكردهايم تا اهل كتاب [به خاطر هماهنگى قرآن با كتابشان] يقين پيدا كنند و بر ايمان مؤمنان بيفزايد، و اهل كتاب و مؤمنان [در حقّانيّت قرآن] ترديد نكنند، و تا بيماردلان و كافران بگويند: خدا از توصيف گماشتگان آتش به نوزده نفر چه هدفى دارد؟ اينگونه خدا هر كه را بخواهد [پس از بيان حقيقت] گمراه مىكند و هر كه را بخواهد هدايت مىنمايد، و سپاهيان پروردگارت را جز خود او كسى نمىداند، و اين قرآن فقط مايه تذكر و پند براى بشر است. (31) اين چنين نيست [كه كافران مىپندارند كه اين حقايق افسانه است،] سوگند به ماه (32) [و] سوگند به شب هنگامى كه پشت مىكند (33) و سوگند به صبح زمانى كه از پرده سياه شب درآيد و رخ نمايد (34) كه بىترديد اين [قرآن] از بزرگترين پديدههاست؛ (35) هشدار دهنده به بشر است، (36) براى هر كس از شما كه بخواهد [به وسيله ايمان، طاعت و انجام كار خير] پيشى جويد يا [به سبب كفر، طغيان و گناه] پس ماند؛ (37) هر كسى در گرو دستآوردههاى خويش است، (38) مگر سعادتمندان (39) كه در بهشتها از يكديگر مىپرسند (40) از روز و حال گنهكاران، (41) [به آنان رو كرده] مىگويند: چه چيز شما را به دوزخ وارد كرد؟ (42) مىگويند: ما از نمازگزاران نبوديم (43) و به تهيدستان و نيازمندان طعام نمىداديم (44) و با فرورفتگان [در گفتار و كردار باطل] فرومىرفتيم، (45) و همواره روز جزا را انكار مىكرديم (46) تا آنكه مرگ ما فرا رسيد. (47)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 576