ترجمه قرآن - انصاريان، حسين - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 585

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى (0)
چهره در هم كشيد و روى گردانيد، (1)
از اينكه آن مرد نابينا نزد او آمد! (2)
تو چه مى‌دانى شايد او [در پرتو تعاليم اسلام از آلودگى‌] پاك و پاكيزه شود (3)
يا متذكّر [حقايق‌] گردد و آن تذكر او را سود دهد؛ (4)
اما كسى كه خود را ثروتمند نشان مى‌دهد (5)
تو به او روى مى‌آورى [و نسبت به وى اهتمام مى‌ورزى‌] (6)
در حالى كه اگر او نخواهد خود را [از آلودگى‌هاى باطنى و عملى‌] پاك كند تكليفى بر عهده تو [نسبت به او] نيست؛ (7)
و اما آنكه شتابان نزد تو آمد (8)
در حالى كه [از پروردگارش‌] مى‌ترسد، (9)
تو [با روى گردانى‌] از او به ديگران مى‌پردازى. (10)
اين چنين [برخوردى شايسته‌] نيست، بى‌ترديد اين آيات قرآن مايه پند است. (11)
پس هركه خواست از آن پند گيرد، (12)
در صحيفه‌هايى است ارزشمند (13)
بلند مرتبه و پاكيزه (14)
در دست سفيرانى (15)
بزرگوار و نيكوكار. (16)
مرگ بر انسان، چه كافر و ناسپاس است! (17)
[خدا] او را از چه چيز آفريده؟ (18)
از نطفه‌اى [ناچيز و بى‌مقدار] آفريده است، پس او را [در ذات، صفات و اندام‌] اندازه لازم عطا كرد. (19)
آن گاه راه [هدايت، سعادت، خير و طاعت‌] را برايش آسان ساخت. (20)
سپس او را ميراند و در گور نهاد، (21)
و سپس چون بخواهد او را زنده مى‌كند. (22)
اين چنين نيست [كه وظيفه‌اش را انجام داده باشد] هنوز آنچه را به او دستور داده به جا نياورده است. (23)
پس انسان بايد به خوراكش با تأمل بنگرد (24)
كه ما [از آسمان‌] آب فراوانى فرو ريختيم. (25)
سپس زمين را [به صورتى سودمند] از هم شكافتيم. (26)
پس در آن دانه‌هاى فراوانى رويانديم، (27)
و انگور و سبزيجات (28)
و زيتون و درخت خرما (29)
و بوستان‌هاى پر از درخت تناور و بزرگ (30)
و ميوه و چراگاه (31)
تا مايه برخوردارى شما و دام‌هايتان باشد. (32)
پس زمانى كه آن بانگ هولناك و مهيب در رسد، (33)
روزى كه آدمى فرار مى‌كند، از برادرش (34)
و از مادر و پدرش (35)
و از همسر و فرزندانش (36)
در آن روز هركسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى‌كند [تا جايى كه نمى‌گذارد به چيز ديگرى بپردازد.] (37)
در آن روز چهره‌هايى درخشان و نورانى است (38)
خندان و خوشحال (39)
و در آن روز چهره‌هايى است كه بر آنان غبار نشسته (40)
[و] سياهى و تاريكى آنان را فرا گرفته است؛ (41)
آنان همان كافران بد كارند. (42)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 585

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست