نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 252
آيا كسى كه مىداند آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند كسى است كه نابيناست؟ تنها خردمندان پند مىگيرند: (19) كسانى كه به عهد خدا وفا مىكنند و خود پيمان نمىشكنند. (20) آنان كه آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده پيوند مىدهند و از پروردگارشان مىترسند و از سختىِ بازخواست خداوند بيمناكند. (21) آنان كه به طلب ثواب پروردگار خويش صبر پيشه كردند، و نماز گزاردند و در نهان و آشكار از آنچه به آنها روزى دادهايم انفاق كردند و بدى را به نيكى دفع مىكنند. سراى آخرت خاص آنان است. (22) بهشتهاى جاويدان؛ آنها و هر كه نيكوكار بوده است، از پدران و همسران و فرزندانشان، بدان داخل شوند و فرشتگان از هر در به نزدشان آيند. (23) سلام بر شما به خاطر آن همه شكيبايى كه ورزيدهايد. سراى آخرت چه سرايى نيكوست. (24) و آنان كه پيمان خدا را پس از استواركردنش مىشكنند و آنچه را كه خدا به پيوستن آن فرمان داده مىگسلند و در زمين فساد مىكنند، لعنت بر آنهاست و بديهاى آن جهان نصيبشان. (25) خدا هر كه را خواهد روزى بسيار دهد يا روزى اندك. و مردم به زندگى دنيا خشنودند، حال آنكه زندگى دنيا در برابر زندگى آخرت جز اندك متاعى نيست. (26) كافران مىگويند: چرا از جانب پروردگارش معجزهاى بر او نازل نمىشود؟ بگو: خدا هر كه را بخواهد گمراه مىكند. و هر كه را به درگاه او روى كند، هدايت مىكند: (27) آنان كه ايمان آوردهاند و دلهايشان به ياد خدا آرامش مىيابد. آگاه باشيد كه دلها به ياد خدا آرامش مىيابد. (28)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 252