نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 253
زندگى خوش و بازگشتنگاه نيكو از آن كسانى است كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند. (29) همچنين تو را به ميان امتى كه پيش از آنها امتهاى ديگر بودهاند، به رسالت فرستادهايم تا آنچه را كه بر تو وحى كردهايم بر ايشان تلاوت كنى و آنها به رحمان كافر مىشوند. بگو: او پروردگار من است. خدايى جز او نيست. بر او توكل كردهام و توبه من به درگاه اوست. (30) اگر قرآنى توانست بود كه كوهها بدان به جنبش آيند يا زمين پارهپاره شود يا مردگان را به سخن آرد، جز اين قرآن نمىبود، كه همه كارها از آن خداست. آيا مؤمنان هنوز ندانستهاند كه اگر خدا مىخواست همه مردم را هدايت مىكرد؟ و كافران را پيوسته به سبب اعمالشان حادثهاى رسد يا آن حادثه در نزديكى خانههايشان فرود آيد تا آن گاه كه وعده خدا فراز آيد، زيرا خدا خلف وعده نمىكند. (31) پيامبرانى هم كه پيش از تو بودند به استهزا گرفته شدند. من به كافران مهلت دادم، آن گاه همه را فرو گرفتم و آن عقوبت من چه سخت بود. (32) آيا آن كه بر همه مردم و اعمالشان ناظر است، همانند بتان است؟ براى خدا شريكانى قائل شدند. بگو: آنها را نام ببريد. شايد مىخواهيد او را از چيزى در روى زمين آگاه كنيد كه نمىداند، يا سخنان بيهوده مىگويند؟ در نظر كافران مكرشان آراسته آمد و از راه راست به در شدند. و هر كه را خدا گمراه كند هيچ راهنمايى ندارد. (33) در اين زندگى دنيا به عذابى گرفتار آيند و عذاب آخرت سختتر است و آنها را هيچ نگهدارندهاى از عذاب خدا نيست. (34)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 253