نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 313
و من تو را برگزيدهام. پس به آنچه وحى مىشود گوش فرا دار. (13) خداى يكتا من هستم. هيچ خدايى جز من نيست. پس مرا بپرست و تا مرا ياد كنى نماز بگزار. (14) قيامت آمدنى است. مىخواهم زمان آن را پنهان دارم تا هر كس در مقابل كارى كه كرده است سزا ببيند. (15) آن كس كه به آن ايمان ندارد و پيرو هواى خويش است، تو را از آن رويگردان نكند، تا به هلاكت افتى. (16) اى موسى، آن چيست به دست راستت؟ (17) گفت: اين عصاى من است. بر آن تكيه مىكنم و براى گوسفندانم با آن برگ مىريزم. و مرا با آن كارهاى ديگر است. (18) گفت: اى موسى، آن را بيفكن. (19) بيفكندش. به ناگهان مارى شد كه مىدويد. (20) گفت: بگيرش، و مترس. بار ديگر آن را به صورت نخستينش بازمىگردانيم. (21) دست خويش در بغل كن، بىهيچ عيبى، سفيد بيرون آيد. اين هم آيتى ديگر، (22) تا آيتهاى بزرگتر خود را به تو بنمايانيم. (23) نزد فرعون برو كه سركشى مىكند. (24) گفت: اى پروردگار من، سينه مرا براى من گشاده گردان. (25) و كار مرا آسان ساز. (26) و گره از زبان من بگشاى. (27) تا گفتار مرا بفهمند. (28) و ياورى از خاندان من براى من قرار ده؛ (29) برادرم هارون را. (30) پشت مرا بدو محكم كن. (31) و در كار من شريكش گردان. (32) تا تو را فراوان ستايش كنيم. (33) و تو را فراوان ياد كنيم. (34) كه تو بر حال ما آگاه بودهاى. (35) گفت: اى موسى، هر چه خواستى به تو داده شد. (36) و ما بار ديگر به تو نعمت فراوان دادهايم، (37)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 313