نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 312
خداى رحمان كسانى را كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، محبوب همه گرداند. (96) اين قرآن را بر زبان تو آسان كرديم تا پرهيزگاران را مژده دهى و ستيزهگران را بترسانى. (97) و چه بسيار مردمى را پيش از آنها هلاك كردهايم. آيا هيچ يك از آنها را مىيابى يا حتى اندك آوازى از آنها مىشنوى؟ (98) 20- سورة طه به نام خداى بخشاينده مهربان طا، ها. (1) قرآن را بر تو نازل نكردهايم كه در رنج افتى. (2) تنها هشدارى است براى آن كه مىترسد. (3) از جانب كسى كه زمين و آسمانهاى بلند را آفريده است نازل شده. (4) خداى رحمان بر عرش استيلا دارد. (5) از آنِ اوست آنچه در آسمانها و زمين و ميان آنهاست و آنچه در زير زمين است. (6) و اگر سخن بلند گويى، او به راز نهان و نهانتر آگاه است. (7) اللَّه، آن كه هيچ خدايى جز او نيست، نامهاى خوب از آن اوست. (8) آيا خبر موسى به تو رسيده است؟ (9) آن گاه كه آتشى ديد و به خانواده خود گفت: درنگ كنيد، كه من از دور آتشى مىبينم، شايد برايتان قبسى بياورم يا در روشنايى آن راهى بيابم. (10) چون نزد آتش آمد، ندا داده شد: اى موسى، (11) من پروردگار تو هستم. پاىافزارت را بيرون كن كه اينك در وادى مقدس طوى هستى. (12)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 312