نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 319
اينچنين خبرهاى گذشته را براى تو حكايت مىكنيم. و به تو از جانب خود قرآن را عطا كرديم. (99) هر كس كه از آن رخ برتابد روز قيامت بار گناه بر دوش مىكشد. (100) در آن كار همواره بمانند. و بار روز قيامت برايشان بار بدى است. (101) روزى كه در صور دميده شود و مجرمان را در آن روز، كبودچشم گرد مىآوريم. (102) آهسته با هم سخن مىگويند كه ده روز بيش نيارميدهايد. (103) ما به گفتار آنان آگاهتريم آن گاه كه نيكوروشترين آنها مىگويد: جز يك روز نيارميدهايد. (104) تو را از كوهها مىپرسند. بگو: پروردگار من همه را پراكنده مىسازد. (105) و آنها را به زمينى هموار بدل مىكند؛ (106) در آن هيچ كجى و پستى و بلندى نمىبينى. (107) در آن روز از پى آن داعى كه هيچ كژى را در او راه نيست روان گردند. و صداها در برابر خداى رحمان به خشوع مىگرايد و از هيچ كس جز صداى پايى نخواهى شنيد. (108) در آن روز شفاعت سود ندهد، مگر آن را كه خداى رحمان اجازت دهد و سخنش را بپسندد. (109) هر چه را در پيش روى آنهاست و هر چه را در پشت سرشان است مىداند و علم آنان او را در بَر نگيرد. (110) و چهرهها در برابر خداى زنده پاينده خاضع مىشود و هر كه بار كفر بر دوش مىكشد نوميد مىگردد. (111) و هر كس كه كارهاى شايسته كند و مؤمن باشد، نبايد از هيچ ستمى و شكستى بهراسد. (112) اينچنين آن را قرآنى عربى نازل كرديم و در آن گونهگون هشدار داديم، شايد بترسند يا پندى تازه گيرند. (113)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 319