ترجمه قرآن - آيتى، عبد المحمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 320

پس برتر است خداى يكتا آن پادشاه راستين. و پيش از آنكه وحى به پايان رسد در خواندن قرآن شتاب مكن. و بگو: اى پروردگار من، به علم من بيفزاى. (114)
و ما پيش از اين با آدم پيمان بستيم ولى فراموش كرد، و شكيبايش نيافتيم. (115)
و آن گاه كه به فرشتگان گفتيم: آدم را سجده كنيد؛ همه جز ابليس- كه سرپيچى كرد- سجده كردند. (116)
گفتيم: اى آدم، اين دشمن تو و همسر توست، شما را از بهشت بيرون نكند، كه نگونبخت شوى. (117)
كه تو در بهشت نه گرسنه مى‌شوى و نه برهنه مى‌مانى. (118)
و نه تشنه مى‌شوى و نه دچار تابش آفتاب. (119)
شيطان وسوسه‌اش كرد و گفت: اى آدم، آيا تو را به درخت جاويدانى و مُلكى زوال ناپذير راه بنمايم؟ (120)
از آن درخت خوردند و شرمگاهشان در نظرشان پديدار شد. و هم چنان برگ درختان بهشت بر آنها مى‌چسبانيدند. آدم در پروردگار خويش عاصى شد و راه گم كرد. (121)
سپس پروردگارش او را برگزيد و توبه‌اش را بپذيرفت و هدايتش كرد. (122)
گفت: همگى از آنجا پايين رويد؛ دشمنان يكديگر. اگر از جانب من شما را راهنمايى آمد، هر كس از آن راهنماى من متابعت كند نه گمراه مى‌شود و نه تيره‌بخت. (123)
و هر كس كه از ياد من اعراض كند، زندگيش تنگ شود و در روز قيامت نابينا محشورش سازيم. (124)
گويد: اى پروردگار من، چرا مرا نابينا محشور كردى و حال آنكه من بينا بودم؟ (125)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 320

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست