ترجمه قرآن - آيتى، عبد المحمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 349

آيا آيات من برايتان خوانده نمى‌شد و آنها را دروغ مى‌انگاشتيد؟ (105)
گويند: اى پروردگار ما، شوربختيمان بر ما غلبه كرد و ما مردمى گمراه بوديم. (106)
اى پروردگار ما، ما را از اين آتش بيرون آور. اگر ديگر بار چنان كرديم، از ستمكاران باشيم. (107)
گويد: در آتش گم شويد و با من سخن مگوييد. (108)
آرى، گروهى از بندگان من مى‌گفتند: اى پروردگار ما، ايمان آورديم؛ ما را بيامرز، و بر ما رحمت آور كه تو بهترين رحمت آورندگانى. (109)
و شما ريشخندشان مى‌كرديد، تا ياد مرا از خاطرتان بزدودند. و شما هم چنان به آنها مى‌خنديديد. (110)
امروز آنها را به خاطر صبرى كه مى‌كردند پاداش مى‌دهم. آنها به مراد خود رسيده‌اند. (111)
گويد: به شمار سالها، چه مدت در زمين زيسته‌ايد؟ (112)
گويند: يك روز يا قسمتى از يك روز. از آنها كه مى‌شمردند بپرس. (113)
گويد: اگر آگاهى داشتيد، مى‌دانستيد كه جز اندكى نزيسته‌ايد. (114)
آيا پنداريد كه شما را بيهوده آفريده‌ايم و شما به نزد ما بازگردانده نمى‌شويد؟ (115)
پس فراتر است خداى يكتا، آن فرمانرواى راستين. هيچ خدايى جز او نيست. پروردگار عرش بزرگوار است. (116)
آن كس كه جز خداى يكتا خداى ديگرى را مى‌خواند كه به حقانيتش هيچ برهانى ندارد، جز اين نيست كه حسابش نزد پروردگارش خواهد بود. و كافران رستگار نمى‌شوند. (117)
و بگو: اى پروردگار من، بيامرز و رحمت آور و تو بهترين رحمت‌آورندگان هستى. (118)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 349

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست