نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 367
26- سورة الشعراء به نام خداى بخشاينده مهربان طا، سين، ميم. (1) اينهاست آيات اين كتاب روشنگر. (2) شايد، از اينكه ايمان نمىآورند، خود را هلاك سازى. (3) اگر بخواهيم، از آسمان برايشان آيتى نازل مىكنيم كه در برابر آن به خضوع سر فرود آورند. (4) برايشان هيچ سخن تازهاى از خداى رحمان نازل نمىشود، جز آنكه از اعراض مىكنند. (5) پس تكذيبش كردند. زودا كه خبر آن چيزهايى كه مسخرهاش مىكردند به ايشان برسد. (6) آيا به زمين ننگريستهاند كه چه قدر از هر گونه گياهان نيكو در آن رويانيدهايم. (7) در اين عبرتى است ولى بيشترشان مؤمن نبودهاند. (8) به راستى پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (9) و پروردگارت موسى را ندا داد كه: اى موسى، به سوى آن مردم ستمكار برو: (10) قوم فرعون. آيا نمىخواهند پرهيزگار شوند؟ (11) گفت: اى پروردگار من، مىترسم كه دروغگويم خوانند. (12) و دل من تنگ گردد و زبانم گشاده نشود. هارون را رسالت ده. (13) و بر من به گناهى ادعايى دارند، مىترسم كه مرا بكشند. (14) گفت: هرگز، آيات مرا هر دو نزد آنها ببريد، ما نيز با شما هستيم و گوش فرا مىدهيم. (15) پس نزد فرعون رويد و بگوييد: ما رسول پروردگار جهانيان هستيم، (16) كه بنى اسرائيل را با ما بفرستى. (17) گفت: آيا به هنگام كودكى نزد خود پرورشت نداديم و تو چند سال از عمرت را در ميان ما نگذرانيدى؟ (18) و آن كار را كه از تو سرزد مرتكب نشدى؟ پس تو كافر نعمتى. (19)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 367