نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 366
و آنان كه با خداى يكتا خداى ديگرى نمىگيرند و كسى را كه خدا كشتنش را حرام كرده- مگر به حق- نمىكشند و زنا نمىكنند. و هر كه اين كارها كند، عقوبت گناه خود را مىبيند. (68) عذابش در روز قيامت مضاعف مىشود و تا ابد به خوارى در آن عذاب خواهد بود. (69) مگر آن كسان كه توبه كنند و ايمان آورند و كارهاى شايسته كنند. خدا گناهانشان را به نيكيها بدل مىكند و خدا آمرزنده و مهربان است. (70) و هر كه توبه كند و كار شايسته كند، به شايستگى نزد خدا بازگردد. (71) و آنان كه به دروغ شهادت نمىدهند و چون بر ناپسندى بگذرند به شتاب از آن دورى مىجويند. (72) و آنان كه چون به آيات پروردگارشان اندرزشان دهند، در برابر آن چون كران و كوران نباشند. (73) و آنان كه مىگويند: اى پروردگار ما، از همسران و فرزندانمان دلهاى ما را شاد دار، و ما را پيشواى پرهيزگاران گردان. (74) اينان همان كسانند كه به خاطر صبرى كه تحمل كردهاند غرفههاى بهشت را پاداش يابند و در آنجا به درود و سلامشان بنوازند. (75) جاودانه در آنجا باشند. چه نيكو قرارگاه و مكانى است. (76) بگو: اگر پروردگار من شما را به طاعت خويش نخوانده بود به شما نمىپرداخت، كه شما تكذيب كردهايد و كيفرتان همراهتان خواهد بود. (77)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 366