نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 373
اينها جز همان دروغ و نيرنگ پيشينيان نيست. (137) و ما عذاب نخواهيم شد. (138) پس تكذيبش كردند و ما آنان را هلاك كرديم. هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (139) هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (140) قوم ثمود پيامبران را تكذيب كردند. (141) آن گاه كه برادرشان صالح گفت: آيا پروا نمىكنيد؟ (142) من براى شما پيامبرى امين هستم. (143) از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (144) من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمىطلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. (145) آيا پنداريد كه شما را در اين نعمتها، ايمن رها مىكنند؟ (146) در باغها و چشمهسارها؟ (147) و كشتزارها و نخلها با آن شكوفههاى نرم و لطيف؟ (148) و شادمانه در كوهها خانههايى مىتراشيد؟ (149) پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (150) و فرمان اين اسرافكاران را مپذيريد: (151) اينان كه در زمين فساد مىكنند و اصلاح نمىكنند. (152) گفتند: جز اين نيست كه تو را جادو كردهاند. (153) تو نيز بشرى همانند ما هستى. اگر راست مىگويى نشانهاى بياور. (154) گفت: اين ماده شترِ من است. يك روز آب خوردن حق او باشد و يك روز حق شما. (155) به آن آسيبى مرسانيد كه عذابِ روزى بزرگ شما را فرومىگيرد. (156) آن را كشتند و پشيمان شدند. (157) پس عذاب آنها فروگرفت. هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (158) هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (159)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 373