نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 410
و اگر بادى بفرستيم كه كشتهها را زرد ببينند، از آن پس همه كافر شوند. (51) تو نمىتوانى مردگان را شنوا سازى و اگر اينان نيز از تو بازگردند، آواز خود را به گوش آن كران نرسانى، (52) تو هدايتكننده نابينايان از گمراهيشان نيستى. تو صدايت را تنها به گوش كسانى مىرسانى كه به آيات ما ايمان آوردهاند و تسليم شدهاند. (53) خداست كه شما را ناتوان بيافريد، و پس از ناتوانى نيرومند ساخت، آن گاه پس از نيرومندى ناتوانى و پيرى آورد. هر چه بخواهد مىآفريند و او دانا و تواناست. (54) روزى كه قيامت برپا شود مجرمان سوگند خورند كه جز ساعتى در گور نيارميدهاند. آرى اينچنين از حق منحرف مىشدند. (55) آنان كه دانش و ايمان داده شدهاند، گويند: شما بر وفق كتاب خدا تا روز قيامت در گور آرميدهايد و اين روز قيامت است و شما نمىدانستهايد. (56) در اين روز پوزش ستمكاران به حالشان سود ندهد و از آنها نخواهند كه توبه كنند. (57) ما در اين قرآن براى مردم هر گونه مثَلى آوردهايم. و چون آيهاى برايشان بياورى كافران خواهند گفت: شما ياوه گويانى بيش نيستيد. (58) اينچنين خدا بر دلهاى كسانى كه از دانايى بىبهرهاند، مهر مىنهد. (59) پس صبر كن كه وعده خدا حق است. مباد آنان كه به مرحله يقين نرسيدهاند، تو را بىثبات و سبكسر گردانند. (60)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 410