نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 415
32- سورة السجده به نام خداى بخشاينده مهربان الف. لام. ميم. (1) نازل شدن اين كتاب، كه در آن هيچ شكى نيست، از جانب پروردگار جهانيان است. (2) آيا مىگويند دروغى است كه خود به هم بافته؟ نه، سخنى است بر حق از جانب پروردگارت، تا مردمى را كه پيش از تو بيمدهندهاى نداشتهاند بيم دهى. شايد به راه هدايت افتند. (3) خداست كه آسمانها و زمين را و آنچه ميان آنهاست در شش روز بيافريد و آن گاه به عرش پرداخت. شما را جز او كارساز و شفيعى نيست. آيا پند نمىگيريد؟ (4) كار را از آسمان تا زمين سامان مىدهد. سپس در روزى كه مقدار آن هزار سال است- چنان كه مىشماريد- به سوى او بالا مىرود. (5) اوست كه داناى نهان و آشكار است. پيروزمند و مهربان است. (6) آن كه هر چه را آفريد به نيكوترين وجه آفريد و خلقت انسان را از گل آغاز كرد. (7) سپس نسل او را از عصاره آبى بىمقدار پديد آورد. (8) آن گاه بالاى او راست كرد و از روح خود در آن بدميد. و برايتان گوش و چشمها و دلها آفريد. چه اندك شكر مىگوييد. (9) و گفتند: آيا وقتى كه در زمين ناپديد شويم، آفرينش تازهاى خواهيم يافت؟ آرى، ايشان به ديدار با پروردگارشان ايمان ندارند. (10) بگو: فرشته مرگ كه موكل بر شماست، شما را مىميراند. سپس به سوى پروردگارتان باز گردانيده مىشويد. (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 415