نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 434
بگو: حق فراز آمد و باطل باز نيايد و ياراى بازگشتنش نيست. (49) بگو: اگر من گمراه شوم زيانش بر من است، و اگر به راه هدايت روم بدان سبب است كه پروردگار من به من وحى مىكند. او شنوا و نزديك است. (50) اگر ببينى، آن گاه كه سخت بترسند و رهاييشان نباشد و از مكانى نزديك گرفتارشان سازند، (51) گويند: اينك به رسول ايمان آورديم. اما از آن جاى دور چسان به آن دست يابند؟ (52) پيش از اين به او كافر شده بودند و به گمان خويش به او تهمت مىزدند. (53) ميان آنها و آن آرزو كه دارند جدايى افتاد. هم چنان كه با ديگران كه چنين مىانديشيدند و سخت در ترديد بودند، نيز چنين شد. (54) 35- سورة فاطر به نام خداى بخشاينده مهربان ستايش از آن خداوند است، آفريننده آسمانها و زمين، آن كه فرشتگان را رسولان گردانيد. فرشتگانى كه بالهايى دارند، دودو و سهسه و چهارچهار. در آفرينش هر چه بخواهد مىافزايد، زيرا خدا بر هر كارى تواناست. (1) رحمتى كه خدا بر مردم بگشايد كس نتواند كه بازش دارد. و چون چيزى را دريغ دارد كس نتواند جز او كه روانش دارد. و اوست پيروزمند و حكيم. (2) اى مردم، نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته است ياد كنيد. آيا جز خدا آفريننده ديگرى هست كه شما را از آسمان و زمين روزى دهد؟ خدايى جز او نيست، پس چگونه از حق منحرفتان مىكنند؟ (3)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 434