ترجمه قرآن - آيتى، عبد المحمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 455

ما اين آسمان و زمين و آنچه را كه ميان آنهاست به باطل نيافريده‌ايم. اين گمان كسانى است كه كافر شدند. پس واى بر كافران از آتش. (27)
آيا كسانى را كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، همانند فسادكنندگان در زمين قرار خواهيم داد؟ يا پرهيزگاران را چون گناهكاران؟ (28)
كتابى مبارك است كه آن را بر تو نازل كرده‌ايم، تا در آياتش بينديشند و خردمندان از آن پند گيرند. (29)
سليمان را به داود عطا كرديم. چه بنده نيكويى بود و روى به خدا داشت. (30)
آن گاه كه به هنگام عصر اسبان تيزرو را كه ايستاده بودند به او عرضه كردند، (31)
گفت: من دوستى اين اسبان را بر ياد پروردگارم بگزيدم تا آفتاب در پرده غروب پوشيده شد، (32)
آن اسبان را نزد من بازگردانيد. پس به بريدن ساقها و گردنشان آغاز كرد. (33)
ما سليمان را آزموديم و بر تخت او جسدى را افكنديم و او روى به خدا آورد. (34)
گفت: اى پروردگار من، مرا بيامرز و مرا مُلكى عطا كن كه پس از من كسى سزاوار آن نباشد، كه تو بخشاينده‌اى. (35)
پس باد را رام او كرديم كه به نرمى هر جا كه آهنگ مى‌كرد، به فرمان او مى‌رفت. (36)
و ديوان را، كه هم بنّا بودند و هم غوّاص. (37)
و گروهى ديگر را، كه همه بسته در زنجير او بودند. (38)
اين عطاى بى‌حساب ماست خواهى آن را ببخش و خواهى نگه دار. (39)
او راست نزد ما تقرب و بازگشتى نيكو. (40)
و از بنده ما ايّوب ياد كن آن گاه كه پروردگارش را ندا داد كه: مرا شيطان به رنج و عذاب افكنده است. (41)
پايت را بر زمين بكوب: اين آبى است براى شستشو و سرد براى آشاميدن. (42)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 455

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست