ترجمه قرآن - آيتى، عبد المحمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 456

و به او خانواده‌اش و همچند آن از ديگر ياران را عطا كرديم و اين خود رحمتى از ما بود و براى خردمندان اندرزى. (43)
دسته‌اى از چوبهاى باريك به دست گير و با آن بزن و سوگند خويش را مشكن. او را بنده‌اى صابر يافتيم. او كه همواره روى به درگاه ما داشت چه نيكو بنده‌اى بود. (44)
بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب آن مردان قدرتمند و با بصيرت را ياد كن. (45)
آنان را خصلت پاكدلى بخشيديم تا ياد قيامت كنند. (46)
آنها در نزد ما برگزيدگان و نيكانند. (47)
و اسماعيل و اليَسع و ذو الكِفل را ياد كن كه همه از نيكانند. (48)
اين قرآن پندى است، و پرهيزكاران را بازگشتى نيكوست؛ (49)
بهشتهاى جاويدان كه درِ آن به رويشان گشاده است. (50)
در آنجا تكيه زده‌اند و هر گونه ميوه و نوشيدنى كه بخواهند مى‌طلبند. (51)
زنانى همسال از آن گونه كه جز به شوى خويش نظر ندارند نزد آنهايند. (52)
اين است آن چيزهايى كه براى روز حساب به شما وعده داده‌اند. (53)
اين رزق ماست كه پايان نيافتنى است، (54)
چنين است. و سركشان را بدترين بازگشتهاست. (55)
به جهنم مى‌روند كه بد جايگاهى است. (56)
بايد آب جوشان و چرك و خونابه دوزخيان را بنوشند. (57)
و شكنجه‌هايى ديگر، از هر نوع. (58)
اين گروه با شما به آتش در مى‌آيند. خوش آمدشان مباد كه به آتش مى‌افتند. (59)
گويند: نه، خوش آمد شما را مباد. شما اين عذاب را پيشاپيش براى ما فرستاده بوديد، چه بد جايگاهى است. (60)
گويند: اى پروردگار ما، هر كس كه اين عذاب را پيشاپيش براى ما آماده كرده است عذابش را در آتش دو چندان افزون كن. (61)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 456

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست