نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 460
بگو: من مأمور شدهام كه خدا را بپرستم و براى او در دين اخلاص ورزم. (11) و مرا فرمودهاند كه نخستين مسلمانان باشم. (12) بگو: اگر پروردگارم را نافرمانى كنم، از عذاب آن روز بزرگ مىترسم. (13) بگو: خدا را مىپرستم و براى او در دين خود اخلاص مىورزم. (14) بپرستيد هر چيز ديگرى را جز او. بگو: زيان كنندگان كسانى هستند كه در روز قيامت خود و خاندانشان را از دست بدهند. بهوش باشيد كه اين زيانى آشكار است. (15) بالاى سرشان طبقات آتش است و در زير پايشان طبقات آتش. اين چيزى است كه خدا بندگان خود را بدان مىترساند. پس اى بندگان من، از من بترسيد. (16) و كسانى را كه از پرستش بتان پرهيز كردهاند و به خدا روى آوردهاند بشارت است. پس بندگان مرا بشارت ده: (17) آن كسانى كه به سخن گوش مىدهند و از بهترين آن پيروى مىكنند، ايشانند كسانى كه خدا هدايتشان كرده و اينان خردمندانند. (18) آيا كسى را كه حكم عذاب بر او محقق شده، تو مىتوانى او را كه در آتش است برهانى؟ (19) اما براى آنان كه از خدا مىترسند غرفههايى است بر فراز هم ساخته، كه از زيرشان جويباران روان است. اين وعده خداست و خدا وعده خود خلاف نخواهد كرد. (20) آيا نديدهاى كه خدا از آسمان باران فرستاد و آن را چون چشمهسارهايى در زمين روان گردانيد، آن گاه به آن كشتههاى رنگارنگ برويانيد، سپس همه خشك مىشوند و مىبينى كه زرد شدهاند، آن گاه خردشان مىسازد؟ هر آينه خردمندان را در آن اندرزى است. (21)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 460