نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 461
آيا كسى كه خدا دلش را بر روى اسلام گشود و او در پرتو نور پروردگارش جاى دارد، همانند كسى است كه ايمان ندارد؟ پس واى بر سختدلانى كه ياد خدا در دلهاشان راه ندارد، كه در گمراهى آشكار هستند. (22) خدا بهترين سخن را نازل كرده است. كتابى متشابه و دو تا دو تا، كه از تلاوت آن كسانى را كه از پروردگارشان مىترسند از خوف تن بلرزد. سپس تن و جانشان به ياد خدا بيارامد. اين راه خداست كه هر كه را بخواهد بدان راهنمايى مىكند، و هر كه را خدا گمراه كند او را هيچ راهنمايى نخواهد بود. (23) آيا آن كس كه در روز قيامت با چهره خويش عذاب سخت قيامت را از خود بازمىدارد همانند كسى است كه بهشتى است؟ به ستمكاران گفته مىشود: به كيفر كارهايى كه مىكردهايد عذاب را بچشيد. (24) پيشينيانشان تكذيب كردند و عذاب از جايى كه نمىدانستند بر سرشان رسيد. (25) خدا در اين جهان رسوايشان ساخت؛ ولى اگر بدانند، عذاب آخرت بزرگتر است. (26) ما در اين قرآن براى مردم هر گونه مثَلى آورديم، شايد پند گيرند. (27) قرآنى به زبان عربى بى هيچ انحراف و كجى. شايد پروا كنند. (28) خدا مثَلى مىزند: مردى را كه چند تن در او شريكند و بر سر او اختلاف دارند. و مردى كه تنها از آنِ يكى باشد. آيا اين دو با هم برابرند؟ سپاس خدا را. نه، بيشترشان نمىدانند. (29) تو مىميرى و آنها نيز مىميرند. (30) سپس همه در روز قيامت نزد پروردگارتان با يكديگر به خصومت خواهيد پرداخت. (31)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 461