نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 463
ما اين كتاب را به حق براى هدايت مردم بر تو نازل كرديم. پس هر كس كه هدايت يافت به سود خود اوست، و هر كه گمراه شد به زيان خود به گمراهى افتاده و تو وكيل آنها نيستى. (41) خدا جانها را به هنگام مردنشان مىگيرد، و نيز جان كسانى را كه در خواب خود نمردهاند. جانهايى را كه حكم مرگ بر آنها رانده شده نگه مىدارد و ديگران را تا زمانى كه معين است بازمىفرستد. در اين عبرتهاست براى آنهايى كه مىانديشند. (42) آيا سواى خدا شفيعانى اختيار كردند؟ بگو: حتى اگر آن شفيعان قدرت به كارى نداشته باشند و چيزى را درنيابند؟ (43) بگو: شفاعت سراسر از آن خداست. متعلق به اوست فرمانروايى آسمانها و زمين. سپس همه به نزد او بازگردانده مىشويد. (44) چون خدا را به يكتايى ياد كنند دلهاى آن كسان كه به قيامت ايمان نياوردهاند نفرت گيرد، و چون نام ديگرى جز او برده شود شادمان شوند. (45) بگو: بار خدايا، تويى آفريننده آسمانها و زمين، داناى نهان و آشكار، تو ميان بندگانت در هر چه در آن اختلاف مىكردهاند داورى خواهى كرد. (46) اگر هر چه در روى زمين است و همانند آن، از آن ستمكاران مىبود، در روز قيامت خود را بدان از عذاب دردناك بازمىخريدند. و از خدا برايشان چيزهايى آشكار مىشد كه هرگز حسابش را نمىكردند. (47)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 463