نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 464
پاداش بد اعمالى كه مىكردند برايشان آشكار شد و آنچه مسخرهاش مىكردند گرداگردشان را بگرفت. (48) چون آدمى را گزندى رسد ما را مىخواند، و چون از جانب خويش نعمتى ارزانيش داريم گويد: به سبب داناييم اين نعمت را به من دادهاند. اين آزمايشى باشد ولى بيشترينشان نمىدانند. (49) اين سخنى بود كه پيشينيانشان هم مىگفتند، ولى هر چه گرد آورده بودند به حالشان سود نكرد. (50) عقوبت اعمالشان دامنگيرشان شد. و از اين ميان به آنهايى كه راه كفر پيش گرفتهاند عقوبت اعمالشان خواهد رسيد و نمىتوانند از ما بگريزند. (51) آيا هنوز ندانستهاند كه خداست كه روزى هر كس را كه بخواهد افزون مىسازد يا تنگ روزىاش مىكند؟ و در اين خود عبرتهاست براى مردمى كه ايمان مىآورند. (52) بگو: اى بندگان من كه بر زيان خويش اسراف كردهايد، از رحمت خدا مأيوس مشويد. زيرا خدا همه گناهان را مىآمرزد. اوست آمرزنده و مهربان. (53) پيش از آنكه عذاب فرا رسد و كسى به ياريتان برنخيزد، به پروردگارتان روى آوريد و به او تسليم شويد. (54) و پيش از آنكه به ناگاه و بىخبر عذاب بر شما فرود آيد، از بهترين چيزى كه از جانب پروردگارتان نازل شده است پيروى كنيد. (55) تا كسى نگويد: اى حسرتا بر من كه در كار خدا كوتاهى كردم، و از مسخرهكنندگان بودم. (56)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 464