نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 469
آن روز هر كس را همانند عملش جزا مىدهند و به كس ستمى نمىرود. و خدا زود به حسابها مىرسد. (17) از روز قيامت بترسانشان. آن گاه كه دلها لبريز از اندوه، نزديك حنجرهها رسد. ستمكاران را در آن روز نه خويشاوندى باشد و نه شفيعى كه سخنش را بشنوند. (18) نظرهاى دزديده را و هر چه دلها نهان داشتهاند، مىداند. (19) خدا به حق داورى مىكند. ولى كسانى كه سواى او به خدايى مىخوانند هيچ داورى نتوانند، زيرا خدا مىشنود و مىبيند. (20) آيا در زمين سير نمىكنند تا بنگرند كه عاقبت پيشينيانشان چگونه بوده است؟ توانايى آنها و آثارى كه در روى زمين پديد آورده بودند از اينان بيش بود. و خدا آنها را به كيفر كفرشان فرو گرفت و از قهر خداوندشان نگهدارندهاى نبود. (21) اين بدان سبب بود كه پيامبرانشان با دلايل روشن نزدشان آمدند، ولى انكار كردند، و خدا هم آنان را فرو گرفت. و خدا نيرومند است و به سختى عقوبت مىكند. (22) ما موسى را با آيات خود و حجتى آشكار فرستاديم، (23) به سوى فرعون و هامان و قارون. و گفتند كه او جادوگرى دروغگوست. (24) چون دين حق را از جانب ما بر آنها عرضه داشت، گفتند: پسران كسانى را كه به او ايمان آوردهاند بكشيد و زنانشان را زنده بگذاريد. و حيلهسازى كافران جز در طريق تباهى نباشد. (25)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 469