نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 472
اى قوم من، چيست كه من شما را به رهايى مىخوانم و شما مرا به آتش فرا مىخوانيد؟ (41) مرا دعوت مىكنيد كه به خدا كافر شوم و چيزى را كه نمىشناسم شريك او قرار دهم، حال آنكه من شما را به خداى پيروزمند آمرزنده دعوت مىكنم. (42) بىشك آنچه شما مرا به آن دعوت مىكنيد ياراى آنش نيست كه در دنيا و آخرت كسى را به سوى خود خواند، حال آنكه بازگشت ما به سوى خداى يكتاست، و گزافكاران در جهنم باشند. (43) زودا كه آنچه را كه اكنون مىگويم به ياد خواهيد آورد. و من كار خويش به خدا واگذار كردم، زيرا او بندگانش را مىبيند. (44) خدا او را از آسيب مكرى كه برايش انديشيده بودند، نگه داشت و آن عذاب ناگوار خاندان فرعون را در ميان گرفت. (45) آتش. هر صبح و شام بر آن عرضه شوند و روزى كه قيامت برپا شود ندا دهند كه خاندان فرعون را به سختترين عذابها درآوريد. (46) و آن گاه در درون آتش با يكديگر به مجادله برخيزند و ناتوانان به گردنكشان گويند كه ما پيروان شما بوديم، آيا مىتوانيد اندكى از اين آتشى كه نصيب ما شده است بكاهيد؟ (47) آنان كه سركشى كرده بودند مىگويند: همه ما در آتشيم. و خداست كه ميان بندگانش داورى كرده است. (48) و آنان كه در آتشند به نگهبانان جهنم مىگويند: از پروردگارتان بخواهيد تا يك روز از عذاب ما بكاهد. (49)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 472