نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 473
مىگويند: آيا پيامبرانتان با دلايل روشن نزد شما نيامده بودند؟ مى گويند: بلى. مىگويند: پس دعا كنيد. و دعاى كافران جز آنكه تباه شود هيچ نخواهد بود. (50) ما پيامبرانمان و مؤمنان را در زندگى دنيا و در روز قيامت كه شاهدان براى شهادت بر پاى مىايستند، يارى مىكنيم. (51) در روزى كه ستمكاران را پوزش خواستن سود ندهد و نصيب آنها لعنت است و آن سراى بد. (52) ما به موسى مرتبه هدايت داديم و آن كتاب را به بنى اسرائيل ميراث داديم. (53) كتابى كه خود هدايت است و براى خردمندان اندرز. (54) صبر كن كه وعده خدا حق است. براى گناهت آمرزش بخواه و هر شامگاه و بامداد، به ستايش پروردگارت تسبيح بگوى. (55) آنان كه بىهيچ حجتى كه از آسمان آمده باشد درباره آيات خدا مجادله مىكنند، در دلشان جز هواى بزرگى نيست؛ ولى به آن نخواهند رسيد. پس به خدا پناه ببر كه او شنوا و بيناست. (56) آفرينش آسمان و زمين از آفرينش مردم بزرگتر است، ولى بيشتر مردم نمىدانند. (57) نابينا و بينا برابر نيستند. نيز آنهايى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند با زشتكاران يكسان نباشند. چه اندك پند مىپذيريد. (58)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 473