نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 487
از نشانههاى قدرت او كشتيهايى است چون كوه كه در درياها روانند. (32) اگر بخواهد، باد را نگه مىدارد تا كشتيها بر روى دريا از رفتن بازمانند. هر آينه در اين براى صابران شكرگزار عبرتهايى است. (33) يا آنها را به خاطر اعمالشان غرقه مىكند و بسيارى را نيز مىبخشايد. (34) و تا بدانند كسانى كه در آيات ما جدال مىكنند. آنان را هيچ گريزگاهى نيست. (35) آنچه شما را دادهاند بهره اين زندگى دنيوى است. و آنچه در نزد خداست براى آنها كه ايمان آوردهاند و به پروردگارشان توكل مىكنند، بهتر و پايندهتر است. (36) و آن كسان كه از گناهان بزرگ و زشتيها اجتناب مىكنند و چون در خشم شوند خطاها را مىبخشايند؛ (37) و آنان كه دعوت پروردگارشان را پاسخ مىگويند و نماز مىگزارند و كارشان بر پايه مشورت با يكديگر است و از آنچه به آنها روزى دادهايم انفاق مىكنند؛ (38) و آنان كه چون ستمى به آنها رسد انتقام مىگيرند. (39) جزاى هر بدى بديى است همانند آن. پس كسى كه عفو كند و آشتى ورزد مزدش با خداست، زيرا او ستمكاران را دوست ندارد. (40) بر كسانى كه پس از ستمى كه بر آنها رفته باشد انتقام مىگيرند، ملامتى نيست. (41) ملامت در خور كسانى است كه به مردم ستم مىكنند و به ناحق در روى زمين سركشى مىكنند. براى آنهاست عذابى دردآور. (42) و آن كه صبر كند و از خطا درگذرد، اين از كارهاى پسنديده است. (43) هر كس را كه خدا گمراه كند از آن پس هيچ دوستى نخواهد داشت. و ظالمان را مىبينى كه چون عذاب را بنگرند، مىگويند: آيا ما را راه بازگشتى هست؟ (44)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 487