نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 519
ما آدمى را آفريدهايم و از وسوسههاى نفس او آگاه هستيم، زيرا از رگ گردنش به او نزديكتريم. (16) هنگامى كه آن دو فرشته فراگيرنده در جانب راست و جانب چپ او نشستهاند هر چيز را فرامىگيرند. (17) هيچ كلامى نمىگويد مگر آنكه در كنار او مراقبى حاضر است. (18) به راستى كه بيهوشى مرگ فرامىرسد. اين است آنچه از آن مىگريختى. (19) و در صور دميده مىشود. اين است روز وعدههاى عذاب. (20) هر كسى مىآيد و با او كسى است كه مىراندش و كسى است كه برايش شهادت مىدهد. (21) تو از اين غافل بودى. ما پرده از برابرت برداشتيم و امروز چشمانت تيزبين شده است. (22) موكل او گويد: اين است آنچه من آماده كردهام. (23) هر ناسپاس كينهتوزى را به جهنم بيندازيد، (24) آن كه از بخشش امساك ورزيد و تجاوزكار بود و شك مىآورد، (25) آن كه با خداى يكتا خداى ديگرى قرار داد. پس به عذاب سختش بيفكنيد. (26) همنشين او گويد: اى پروردگار ما، من او را به سركشى وادار نكردم، بلكه او خود سخت در گمراهى بود. (27) مىگويد: نزد من مجادله مكنيد. من پيش از اين با شما سخن از عذاب گفته بودم. (28) وعده من ديگرگون نمىشود و من به بندگان ستم نمىكنم. (29) روزى كه جهنم را مىگوييم: آيا پر شدهاى؟ مىگويد: آيا هيچ زيادتى هست؟ (30) و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك بياورند، تا از آن دور نباشند. (31) اين همان چيزى است كه به هر توبهكننده پرهيزگارى وعدهاش داده بودند. (32) آنهايى را كه در نهان از خداى رحمان مىترسند و با دلى توبهكار آمدهاند، (33) گويند: در امان از هر عذابى به بهشت داخل شويد. اين روز، روز جاودانى است. (34) در آنجا هر چه بخواهند هست و بيشتر از آن نزد ما هست. (35)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 519