نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 564
كافران چون نزديكش بنگرند، چهرهشان گرفته شود. و به آنها گفته مىشود: اين است آنچه باطلش مىخوانديد. (27) بگو: گيرم كه خدا مرا و همراهانم را هلاك كند يا بر ما رحمت آورد، چه كسى كافران را از عذاب دردآور مىرهاند؟ (28) بگو: او خداى رحمان است. به او ايمان آورديم و بر او توكل كرديم. و زودا كه خواهيد دانست چه كسى در گمراهى آشكار است. (29) بگو: اگر آبتان در زمين فرو رود، چه كسى شما را آب روان خواهد داد؟ (30) 68- سورة القلم به نام خداى بخشاينده مهربان نون، سوگند به قلم و آنچه مىنويسند. (1) كه تو، به فضل پروردگارت، ديوانه نيستى. (2) و تو راست پاداشى پايانناپذير. (3) و تو راست خُلقى عظيم. (4) زودا كه تو ببينى و آنها نيز ببينند، (5) كه ديوانگى در كدام يك از شماست. (6) هر آينه پروردگار تو بهتر مىداند چه كسى از طريق او گمراه گشته، كه او به رهيافتگان داناتر است. (7) پس، از تكذيب كنندگان، اطاعت مكن. (8) دوست دارند كه نرمى كنى تا نرمى كنند. (9) از هر فرومايهاى كه بسيار سوگند مىخورد، پيروى مكن: (10) عيبجويى كه براى سخنچينى اينجا و آنجا مىرود، (11) بازدارنده از خير، متجاوز گناهكار، (12) خشنمردى، ناشناخته نسب، (13) بدان جهت كه صاحب مال و فرزند است، (14) چون آيات ما بر او خوانده شود، گويد: اساطير پيشينيان است. (15)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 564